Naar Oostenrijk op vakantie was natuurlijk een eind rijden, dus ik had mijn iphone weer volgezet met luisterboeken. Maar dit jaar had ik er ook een paar podcasts op gedownload om wat Duits te leren.
Ik had twee verschillende gedownload zodat we van beide de eerste aflevering konden luisteren en dan konden kiezen welke we het leukst vonden. Coffee Break German was de duidelijke winnaar 😀
We hebben de eerste afleveringen geluisterd zodat de kinderen wat hele basic dingen konden zeggen en verstaan. Toen Berend aan het volleyballen was op de camping, herkende hij al wat Duitse woorden, hij vond het leuk 😀
dinsdag 30 juli 2019
Boekenlijst 2018/2019
Deze boeken lazen we dit jaar samen (ik heb deze boeken voorgelezen, of we luisterden ze als luisterboek):
Fiene's favorieten waren: De evolutie van Calpurnia Tate, de boeken van Monica Furlong, Het onsterfelijke leven van Henrietta Lacks, The Wee Free Men, de trilogie van Patricia Reilly Giff, Stella by Starlight en Ready Player One.
Fiene las/luisterde zelf ook nog een lijstje met boeken:
Ik las dit jaar zelf niet zo heel veel boeken, dit was mijn lijstje:
- Straaten, Harmen van: Alle hens! - stoere marineverhalen
- Dekkers, Midas: De jaloerse kip en andere beesten
- Dijkstra, Lida: Verhalen voor de vossenbroertjes
- Beckman, Thea: De gouden dolk
- Zamosky, Lisa: Louis Pasteur en het gevecht tegen microben
- Kelly, Jacqueline: De evolutie van Calpurnia Tate
- Schaap, Annet: Lampje
- Kramer, Simone: Van Parcifal tot Beowulf: verhalen uit de middeleeuwen
- Schutten, Jan Paul: De wraak van het spruitje
- Foster, Thomas C.: How to Read Literature Like a Professor: For Kids
- Furlong, Monica: Juniper
- Green, John: Schildpadden tot in het oneindige
- Burnie, David: Encyclopedie van planten
- Vos, Sabine de: En toen zei de draak - Een reis rond de wereld in dertig sprookjes
- Pleij, Herman: Middeleeuwen - Een hoorcollege over de cultuurgeschiedenis van de Middeleeuwen
- Dam, Arend van: Schildknaap op het Muiderslot
- DiTerlizzi, Toni: The Nixie’s Song
- Furlong, Monica: Colman
- Frankopan, Peter: De zijderoutes (geïllustreerde versie voor kinderen)
- Skloot, Rebecca: Het onsterfelijke leven van Henrietta Lacks
- Bardoe, Cheryl: Gregor Mendel - The Friar Who Grew Peas
- Geest, Simon van der: Spinder
- Haar, Jaap ter: Geschiedenis van de Lage Landen - In den beginne
- Loon, Paul van: Raveleijn - De bende van de witte veer
- Verne, Jules: De reis om de wereld in 80 dagen
- Pratchett, Terry: The Wee Free Men
- Schutten, Jan Paul: Het wonder van jou en je biljoenen bewoners
- Achebe, Chinua: Een wereld valt uiteen
- Dam, Arend van: De bromvliegzwaan en andere verhalen over onze taal
- Kipling, Rudyard: The Jungle Book
- Lord, Cynthia: Rules
- Sutcliff, Rosemary: Robin Hood
- Schutten, Jan Paul: Binnenstebinnen
- Reilly Giff, Patricia: Nory Ryan’s Song
- Reilly Giff, Patricia: Maggie’s Door
- Reilly Giff, Patricia: Water Street
- Gaiman, Neil: The Graveyard Book
- Osterhaus, Ab: Virussen - Een hoorcollege over de geschiedenis van virussen, epidemieën en de virologie
- Draper, Sharon M.: Stella by Starlight
- Cline, Ernest: Ready Player One
Fiene's favorieten waren: De evolutie van Calpurnia Tate, de boeken van Monica Furlong, Het onsterfelijke leven van Henrietta Lacks, The Wee Free Men, de trilogie van Patricia Reilly Giff, Stella by Starlight en Ready Player One.
Fiene las/luisterde zelf ook nog een lijstje met boeken:
- Russell, Rachel Renée: Dagboek van een muts - Deel 6
- Dielemans, Linda: Zomerwoud
- Russell, Rachel Renée: Dagboek van een muts - Deel 7
- Riordan, Rick: Percy Jackson and the Lightning Thief
- Riordan, Rick: Percy Jackson and the Sea of Monsters
- Riordan, Rick: Percy Jackson and the Titan’s Curse
- Riordan, Rick: Percy Jackson and the Battle of the Labyrinth
- Russell, Rachel Renée: Dagboek van een muts - Deel 8
- Russell, Rachel Renée: Dagboek van een muts - Deel 9
- Riordan, Rick: Percy Jackson and the Last Olympian
- Riordan, Rick: Heroes of Olympus - The Lost Hero
- Riordan, Rick: Heroes of Olympus - The Son of Neptune
- Riordan, Rick: Heroes of Olympus - The Mark of Athena
- Rutgers van der Loeff, Ann: De kinderkaravaan
- Riordan, Rick: Heroes of Olympus - The House of Hades
- Riordan, Rick: Heroes of Olympus - The Blood of Olympus
- Riordan, Rick: Percy Jackson and the Greek Gods
- Riordan, Rick: Magnus Chase and the Sword of Summer
- Riordan, Rick: Magnus Chase and the Hammer of Thor
- Riordan, Rick: Magnus Chase and the Ship of the Dead
- Woltz, Anna: Gips
- Bradley, Kimberly Brubaker: De oorlog die mijn leven redde
- George, Elizabeth: The Edge of the Light
- Perry, Sarah: The Essex Serpent
- Keyes, Marian: The Break
- Follett, Ken: World Without End
- George, Elizabeth: The Punishment She Deserves
- Zusak, Markus: The Book Thief
- Goethe, Johann Wolfgang von: The Sorrows of Young Werther
zondag 14 juli 2019
Oostenrijk
Zondag 14 juli:
Vertrekdag! We hebben geen haast, want we hebben de reis in twee delen gesplitst en slapen vandaag in een hotel in Nürnberg in Zuid-Duitsland. Dus we pakken alle spullen in, proppen de auto vol en rijden om ongeveer één uur de wijk uit.
Arnaud heeft last van een spier in zijn been, dus hij kan niet zo makkelijk autorijden. Maar met mij aan het stuur komen we er ook wel.
Maandag 15 juli:
Gisteravond kwamen we iets voor 10 uur aan in het hotel. Voordat we sliepen duurde ook nog wel even. De kinderen hebben dus lekker uitgeslapen. Daarna konden we aanschuiven voor het ontbijtbuffet en stapten we de auto weer in.
Om een uur of 4 ‘s middags kwamen we aan op de camping. Het is best een aardige camping, langs de Donau en vlakbij het oude centrum en treinstation van Klosterneuburg. De plekjes zijn wel heel klein, onze grote tent past er maar net op.
Nadat we de tent hebben opgezet en onze meegenomen nasi hebben opgewarmd en opgegeten, lopen we naar de Donau. We lopen door een moerasgebied en er zijn heel veel muggen, dus we vinden het allemaal niet echt een succes. De Donau is wel mooi!
We lopen weer terug en lopen vervolgens de andere kant op, richting het stadje. Het is een mooie plek, met een grote kerk en klooster waar we een rondje omheen lopen.
Dinsdag 16 juli:
We zijn vandaag Wenen in geweest. Met de trein die vlakbij de camping stopt is dat 10 minuutjes. Daarna namen we de metro naar onze eerste bestemming: de Stefansdom, waar net een koor + orgel aan het optreden was. Daar zijn we even voor gaan zitten.
De rondleiding - ook door de keizerlijke vertrekken - was leuk, Fiene en ik hebben alle drie de Sissi films twee keer gekeken, dus we herkenden van alles. De keizerlijke wc hadden we nog niet eerder gezien ;-)
We bekeken daarna ook nog de zilver- en serviesverzameling van het paleis.
Woensdag 17 juli:
We zijn vergeten handdoeken mee te nemen en willen eigenlijk wel weer eens douchen 😜 Dus rijden we naar de Interspar en zoeken we daar allemaal een nieuwe handdoek uit.
Na de lunch stappen we de auto in en rijden naar Schloss Schönbrunn voor nog wat meer Sisi en Frans-Josef 😀👍
Mooi paleis, we lopen er op Berend-tempo een rondje door met een audiotour aan onze oren.
Ik had tegen Berend gezegd dat we op vakantie nog wel af en toe moesten oefenen met schrijven, hij mag de opa’s en oma’s kaartjes sturen :-) Met veel zorg heeft hij voor ze allemaal een kaartje uitgezocht in de museumwinkel.
Terug op de camping zijn de wasmachines steeds bezet, kunnen we dus nog steeds niet douchen...
Ondertussen is Fiene druk aan het heen en weer mailen met een meisje uit de VS. Zij zit bij Fiene in het Outschool schrijfklasje. De opdracht voor deze week is om als personages uit de Rick Riordan boeken een emailwisseling te doen. Het Amerikaanse meisje is Sadie Kane uit de boeken The Kane Chronicles en Fiene is de Griekse godin Artemis 😀
Donderdag 18 juli:
Vanochtend hebben drie van de vier van ons eindelijk weer gedoucht, drie keer raden wie de stinker is 😉
Daarna zijn we weer met trein en metro Wenen in gegaan. Eerst naar het huis van Mozart, wat we maar een matig museum vonden met een beetje saaie audiotour.
Op de terugweg hebben ze bij een konditorei vlakbij de camping taartjes uitgezocht. Voor het avondeten zijn Arnaud en Berend naar het gyroskraampje gelopen dat naast de camping ligt op weg naar het treinstation. Daar liepen we al dagen langs en het rook steeds zo lekker. De gyros was verrassend lekker!
Vrijdag 19 juli:
We breken de hele boel weer af en weten alles nog maar net in de auto te proppen, we gaan op weg naar onze tweede bestemming: Karinthië!
Best een eind rijden, dus we zitten de hele middag in de auto. We staan op een camping aan de Weissensee, waar geen dorpjes in de buurt zijn. Dus voordat we naar de camping rijden, doen we in het laatste stadje nog wat boodschappen voor de komende paar dagen.
De camping ligt heel mooi! Tussen de bergen en het bos, direct aan het water. Er is een volleybalveld, tafeltennistafels en er wordt gebadmintond. Berend vindt het gelijk leuk, ‘Kunnen we hier volgend jaar niet drie weken naartoe?’ 😀
Nadat we de tent hebben opgezet en hebben gegeten, looen we nog even naar het water, mooi hoor!
Zaterdag 20 juli:
Langs de camping loopt een wandelpad langs het meer. We lopen vandaag een stuk langs de oever, een mooie wandeling langs het prachtig blauwe meer.
We lopen tot Ronacherfels en nemen vanaf daar de boot terug naar de camping. Erg leuk!
In de verte zie je onze camping liggen.
Zondag 21 juli:
‘s Ochtends lopen we weer een stukje langs het meer om een mooi plekje op te zoeken om te zwemmen. Al gauw vinden we een privérotsstrandje, incl. dode vis. We zwemmen een stukje, behalve Berend, hij vindt het nog te koud.
‘s Middags rijden we naar een meer verderop, de Millstättersee. We belanden in een park op een bankje aan het water en bekijken alle bootjes die langsvaren en vertrekken en aankomen van de steiger voor onze neus. Heerlijk plekje in de schaduw met een lekker windje en boeiend uitzicht.
Maandag 22 juli:
Er is een pad vanaf de camping recht de berg op, best een eind lopen, alleen de heenweg is al drie uur bergopwaarts, 600 meter omhoog.
Met een heleboel liter water in de rugzakken trekken we de berg op. De kinderen klagen in het begin nog over de hele onderneming, maar als ik vertel over dat er bovenaan een berghut is waar we even gaan zitten, slaat het om en zijn er geen klachten meer. Ik weet eigenlijk ook niet waarom.
We nemen eerst de minder steile route over een bosweg, maar die ligt veel in de zon, dus lopen we het laatste stukje over het steile wandelpad recht omhoog.
We moeten regelmatig in de schaduw stoppen om op adem te komen en weer een beetje af te koelen. Behoorlijk pittig in de warmte de berg op!
Maar we redden het wel, helemaal tot de Techendorf Almhütte. Een kleine houten hut met een terrasje en een vriendelijke eigenaar. We hebben bijna geen contant geld meer, maar dat vindt hij geen probleem, we kopen er glazen appelsap van, en krijgen er ook nog een plankje met besmeerd brood bij.
En dan weer naar beneden, dat ging een stuk makkelijker en sneller dan naar boven!
Maar ik moet zeggen dat mijn spieren behoorlijk trillerig waren toen we beneden waren.
Nadat we eerst even hadden uitgepuft bij de tent, zijn we met onze bezweette, oververhitte lijven gaan zwemmen in het meer.
Het duurde even voor Berend erin plonste, maar hij heeft uiteindelijk ook gezwommen.
Fiene heeft mij een eerste snorkelles gegeven: bril opzetten en met mijn hoofd onderwater. Morgen moet ik leren hoe ik water uit mijn snorkel blaas 😀
Woensdag 24 juli:
We maakten weer een wandeling door het bos langs het meer :-)
Bij Ronacherfels hebben we lekker geluncht en daarna de boot terug naar de camping genomen.
Er werd ook weer gezwommen in het meer bij de camping. Fiene is lekker aan het snorkelen.
Donderdag 25 juli:
We waren eigenlijk van plan om de boot te nemen en aan de andere kant van het meer te gaan wandelen. Maar er is slecht weer voorspeld vanaf een uur of 12, dus dat lijkt niet echt een goed idee.
Op aanraden van onze Nedelandse buren rijden we naar het Maltadal. Een hele mooie rit door de bergen. In het dal zijn veel watervallen en we stappen regelmatig uit voor een korte wandeling.
Aan het einde van de rit komen we bij een groot stuwmeer en lopen we over de enorme dam. Om toeristen als wij bang te maken, hebben ze een stukje uitgebouwd vanaf de dam waar je over roosters heen loopt en ik weet niet hoeveel meters naar beneden kan kijken. Ik was het minst dapper en durfde er niet op :-)
Vrijdag 26 juli:
‘s Ochtends pakten we de hele boel weer in, we waren best snel, voor tienen waren we al klaar. We rijden vandaag naar Tirol. Niet super ver rijden, dus we nemen een omweg via de Grossglockner Hochalpenstrasse. Een toeristische route over de bergen.
Er zijn langs de route heel veel plekjes om even te stoppen. Onze eerste stop is bij de Kaiser-Franz-Jozef-Höhe. Als we de parkeerplaats aflopen, zien we gelijk al onze eerste bergmarmotten.
We willen graag de gletscher Paterze van wat dichterbij zien. Berend wil ‘m aan kunnen raken :-)
Er lijkt een wandeling naartoe te lopen, het begin ervan is in een gebouw tussen de wc’s en het Tourist Office. Beetje vreemd...
We lopen naar binnen en belanden in een mijn. Het duurt even voor we de link leggen, maar blijkbaar werd hier vroeger goud gezocht en daar zijn de mijnen nog van. Af en toe komen we door een galerij waar we daglicht kunnen zien, maar al met al is het denk ik wel een kilometer aan mijntunnels.
We komen uit op een wandelpad dat licht stijgt en richting het begin van de gletscher loopt. Een mooie wandeling met aan de ene kant de alpenweides met heel veel bloemen erop, en aan de andere kant een weids uitzicht over het gletscherdal en de bergen.
Uiteindelijk komen we inderdaad bij de gletscher uit, we hebben de gletscher aangeraakt en onze handen gehouden in het ijskoude smeltwater. Indrukwekkende plek hoor!
We deden er bijna anderhalf uur over om er te komen, maar bergafwaarts doen we minder dan driekwartier over de terugweg.
De volgende stop is bij een plek waar een wandeling van een half uur is over de Romeinen en Kelten. Dat lijkt Berend wel interessant. We vinden het pad wel, maar komen niets te weten over Romeinen of Kelten. We vermoeden dat het al een heel oud pad is dat al heel lang gebruikt wordt om door het gebied te trekken. Het is behoorlijk steil omhoog, maar we zijn dapper en lopen helemaal omhoog zodat we aan de andere kant van de berg kunnen kijken.
De volgende stops zijn twee uitzichtspunten met prachtige uitzichten over de bergen. Ten slotte stoppen we ook nog bij een natuurcentrum, maar inmiddels is het al tien over vijf en is het natuurcentrum tien minuten geleden gesloten.
Vanaf het einde is het nog maar ruim een uur rijden naar de nieuwe camping, maar we doen er iets langer over vanwege een stop bij de McDonalds voor avondeten.
De camping ligt op een mooi plekje in een dal tussen de bergen. We krijgen een plekje aan de rand met een prachtig uitzicht!
Zaterdag 27 juli:
In de middag is er regen en onweer voorspeld, dus we besluiten om ‘s ochtends een wandeling te maken en na de lunch boodschappen te gaan doen.
We hebben nog geen wandelkaart van de omgeving, dus besluiten in de buurt van de camping te blijven en een wandeling te doen die in een toeristenfolder staat.
We lopen zo vanaf de camping de berg op en volgen de bordjes die de route goed aangeven, eerst richting Kirchl en dan de bordjes volgen richting de Wiesensee die naast de camping ligt.
We moeten natuurlijk hoger dan we hadden gehoopt, op en toeristenfoldertje zonder hoogtelijnen zie je dat niet, maar de wandeling gaat 365 meter omhoog. Dat leverde ontevreden kinderen op.
De wandeling was wel heel mooi door de bossen. Uiteindelijk kwamen we bij de Wiesensee en daar was een ‘Kneipanlage’. Het was een afgezet stuk water met een railing. Het was de bedoeling dat je daar dan doorheen ging lopen, en dat zou dan heel gezond zijn, een soort van openlucht-kuuroord. We trokken onze schoenen en zweterige sokken uit en stapten in het water. HEEL HEEL HEEL HEEL KOUD!!!!
Vertrekdag! We hebben geen haast, want we hebben de reis in twee delen gesplitst en slapen vandaag in een hotel in Nürnberg in Zuid-Duitsland. Dus we pakken alle spullen in, proppen de auto vol en rijden om ongeveer één uur de wijk uit.
Arnaud heeft last van een spier in zijn been, dus hij kan niet zo makkelijk autorijden. Maar met mij aan het stuur komen we er ook wel.
Maandag 15 juli:
Gisteravond kwamen we iets voor 10 uur aan in het hotel. Voordat we sliepen duurde ook nog wel even. De kinderen hebben dus lekker uitgeslapen. Daarna konden we aanschuiven voor het ontbijtbuffet en stapten we de auto weer in.
Om een uur of 4 ‘s middags kwamen we aan op de camping. Het is best een aardige camping, langs de Donau en vlakbij het oude centrum en treinstation van Klosterneuburg. De plekjes zijn wel heel klein, onze grote tent past er maar net op.
Nadat we de tent hebben opgezet en onze meegenomen nasi hebben opgewarmd en opgegeten, lopen we naar de Donau. We lopen door een moerasgebied en er zijn heel veel muggen, dus we vinden het allemaal niet echt een succes. De Donau is wel mooi!
We lopen weer terug en lopen vervolgens de andere kant op, richting het stadje. Het is een mooie plek, met een grote kerk en klooster waar we een rondje omheen lopen.
Nasi eten op ons krappe campingplekje, het past net!
Klosterneuburg:
Dinsdag 16 juli:
We zijn vandaag Wenen in geweest. Met de trein die vlakbij de camping stopt is dat 10 minuutjes. Daarna namen we de metro naar onze eerste bestemming: de Stefansdom, waar net een koor + orgel aan het optreden was. Daar zijn we even voor gaan zitten.
Daarna zijn we naar Hofburg gelopen en hebben daar kaartjes gekocht voor een rondleiding door het Sissi museum. Voordat de rondleiding begon hebben we eerst nog even gepicknickt in het parkje ernaast.
De rondleiding - ook door de keizerlijke vertrekken - was leuk, Fiene en ik hebben alle drie de Sissi films twee keer gekeken, dus we herkenden van alles. De keizerlijke wc hadden we nog niet eerder gezien ;-)
We bekeken daarna ook nog de zilver- en serviesverzameling van het paleis.
Woensdag 17 juli:
We zijn vergeten handdoeken mee te nemen en willen eigenlijk wel weer eens douchen 😜 Dus rijden we naar de Interspar en zoeken we daar allemaal een nieuwe handdoek uit.
Na de lunch stappen we de auto in en rijden naar Schloss Schönbrunn voor nog wat meer Sisi en Frans-Josef 😀👍
Mooi paleis, we lopen er op Berend-tempo een rondje door met een audiotour aan onze oren.
Ik had tegen Berend gezegd dat we op vakantie nog wel af en toe moesten oefenen met schrijven, hij mag de opa’s en oma’s kaartjes sturen :-) Met veel zorg heeft hij voor ze allemaal een kaartje uitgezocht in de museumwinkel.
Terug op de camping zijn de wasmachines steeds bezet, kunnen we dus nog steeds niet douchen...
Ondertussen is Fiene druk aan het heen en weer mailen met een meisje uit de VS. Zij zit bij Fiene in het Outschool schrijfklasje. De opdracht voor deze week is om als personages uit de Rick Riordan boeken een emailwisseling te doen. Het Amerikaanse meisje is Sadie Kane uit de boeken The Kane Chronicles en Fiene is de Griekse godin Artemis 😀
Donderdag 18 juli:
Vanochtend hebben drie van de vier van ons eindelijk weer gedoucht, drie keer raden wie de stinker is 😉
Met de linten die om de nieuwe handdoeken zaten knutselde Fiene haar slippers om.
Daarna zijn we weer met trein en metro Wenen in gegaan. Eerst naar het huis van Mozart, wat we maar een matig museum vonden met een beetje saaie audiotour.
Daarna zijn we in de Burggarten neergestreken voor een picknick lunch, om vervolgens door te lopen naar het Kunsthistorisch museum. Dat zit in een prachtig gebouw en heeft een indrukwekkende kunstverzameling. Berend was er toen al wel klaar mee, dus hij is op een bankje geploft terwijl Arnaud, Fiene en ik nog wat rondkeken.
Op de terugweg hebben ze bij een konditorei vlakbij de camping taartjes uitgezocht. Voor het avondeten zijn Arnaud en Berend naar het gyroskraampje gelopen dat naast de camping ligt op weg naar het treinstation. Daar liepen we al dagen langs en het rook steeds zo lekker. De gyros was verrassend lekker!
Afgelopen nachten heb ik heel beroerd geslapen omdat de tent een beetje scheef staat. Ik werd er iedere dag misselijker van :-( Ik moet mijn bed een kwartslag kunnen draaien om met mijn hoofd omhoog te kunnen liggen. Dat lukt niet in de binnentent. Gelukkig hebben we ook nog het andere binnententje mee, ook die kunnen we niet normaal ophangen, want dan lig ik nog steeds scheef. Dus heb ik dit geknutseld en heb ik afgelopen nacht hierin geslapen :-) :-) Ik voel me al een stuk beter nu!
Vrijdag 19 juli:
We breken de hele boel weer af en weten alles nog maar net in de auto te proppen, we gaan op weg naar onze tweede bestemming: Karinthië!
Best een eind rijden, dus we zitten de hele middag in de auto. We staan op een camping aan de Weissensee, waar geen dorpjes in de buurt zijn. Dus voordat we naar de camping rijden, doen we in het laatste stadje nog wat boodschappen voor de komende paar dagen.
De camping ligt heel mooi! Tussen de bergen en het bos, direct aan het water. Er is een volleybalveld, tafeltennistafels en er wordt gebadmintond. Berend vindt het gelijk leuk, ‘Kunnen we hier volgend jaar niet drie weken naartoe?’ 😀
Nadat we de tent hebben opgezet en hebben gegeten, looen we nog even naar het water, mooi hoor!
Zaterdag 20 juli:
Langs de camping loopt een wandelpad langs het meer. We lopen vandaag een stuk langs de oever, een mooie wandeling langs het prachtig blauwe meer.
We lopen tot Ronacherfels en nemen vanaf daar de boot terug naar de camping. Erg leuk!
In de verte zie je onze camping liggen.
Zondag 21 juli:
‘s Ochtends lopen we weer een stukje langs het meer om een mooi plekje op te zoeken om te zwemmen. Al gauw vinden we een privérotsstrandje, incl. dode vis. We zwemmen een stukje, behalve Berend, hij vindt het nog te koud.
‘s Middags rijden we naar een meer verderop, de Millstättersee. We belanden in een park op een bankje aan het water en bekijken alle bootjes die langsvaren en vertrekken en aankomen van de steiger voor onze neus. Heerlijk plekje in de schaduw met een lekker windje en boeiend uitzicht.
Maandag 22 juli:
Er is een pad vanaf de camping recht de berg op, best een eind lopen, alleen de heenweg is al drie uur bergopwaarts, 600 meter omhoog.
Met een heleboel liter water in de rugzakken trekken we de berg op. De kinderen klagen in het begin nog over de hele onderneming, maar als ik vertel over dat er bovenaan een berghut is waar we even gaan zitten, slaat het om en zijn er geen klachten meer. Ik weet eigenlijk ook niet waarom.
We nemen eerst de minder steile route over een bosweg, maar die ligt veel in de zon, dus lopen we het laatste stukje over het steile wandelpad recht omhoog.
We moeten regelmatig in de schaduw stoppen om op adem te komen en weer een beetje af te koelen. Behoorlijk pittig in de warmte de berg op!
Maar we redden het wel, helemaal tot de Techendorf Almhütte. Een kleine houten hut met een terrasje en een vriendelijke eigenaar. We hebben bijna geen contant geld meer, maar dat vindt hij geen probleem, we kopen er glazen appelsap van, en krijgen er ook nog een plankje met besmeerd brood bij.
En dan weer naar beneden, dat ging een stuk makkelijker en sneller dan naar boven!
Maar ik moet zeggen dat mijn spieren behoorlijk trillerig waren toen we beneden waren.
Nadat we eerst even hadden uitgepuft bij de tent, zijn we met onze bezweette, oververhitte lijven gaan zwemmen in het meer.
Het duurde even voor Berend erin plonste, maar hij heeft uiteindelijk ook gezwommen.
Fiene heeft mij een eerste snorkelles gegeven: bril opzetten en met mijn hoofd onderwater. Morgen moet ik leren hoe ik water uit mijn snorkel blaas 😀
Woensdag 24 juli:
We maakten weer een wandeling door het bos langs het meer :-)
Bij Ronacherfels hebben we lekker geluncht en daarna de boot terug naar de camping genomen.
Er werd ook weer gezwommen in het meer bij de camping. Fiene is lekker aan het snorkelen.
Donderdag 25 juli:
We waren eigenlijk van plan om de boot te nemen en aan de andere kant van het meer te gaan wandelen. Maar er is slecht weer voorspeld vanaf een uur of 12, dus dat lijkt niet echt een goed idee.
Op aanraden van onze Nedelandse buren rijden we naar het Maltadal. Een hele mooie rit door de bergen. In het dal zijn veel watervallen en we stappen regelmatig uit voor een korte wandeling.
Aan het einde van de rit komen we bij een groot stuwmeer en lopen we over de enorme dam. Om toeristen als wij bang te maken, hebben ze een stukje uitgebouwd vanaf de dam waar je over roosters heen loopt en ik weet niet hoeveel meters naar beneden kan kijken. Ik was het minst dapper en durfde er niet op :-)
Vrijdag 26 juli:
‘s Ochtends pakten we de hele boel weer in, we waren best snel, voor tienen waren we al klaar. We rijden vandaag naar Tirol. Niet super ver rijden, dus we nemen een omweg via de Grossglockner Hochalpenstrasse. Een toeristische route over de bergen.
Er zijn langs de route heel veel plekjes om even te stoppen. Onze eerste stop is bij de Kaiser-Franz-Jozef-Höhe. Als we de parkeerplaats aflopen, zien we gelijk al onze eerste bergmarmotten.
We willen graag de gletscher Paterze van wat dichterbij zien. Berend wil ‘m aan kunnen raken :-)
Er lijkt een wandeling naartoe te lopen, het begin ervan is in een gebouw tussen de wc’s en het Tourist Office. Beetje vreemd...
We lopen naar binnen en belanden in een mijn. Het duurt even voor we de link leggen, maar blijkbaar werd hier vroeger goud gezocht en daar zijn de mijnen nog van. Af en toe komen we door een galerij waar we daglicht kunnen zien, maar al met al is het denk ik wel een kilometer aan mijntunnels.
We komen uit op een wandelpad dat licht stijgt en richting het begin van de gletscher loopt. Een mooie wandeling met aan de ene kant de alpenweides met heel veel bloemen erop, en aan de andere kant een weids uitzicht over het gletscherdal en de bergen.
Uiteindelijk komen we inderdaad bij de gletscher uit, we hebben de gletscher aangeraakt en onze handen gehouden in het ijskoude smeltwater. Indrukwekkende plek hoor!
We deden er bijna anderhalf uur over om er te komen, maar bergafwaarts doen we minder dan driekwartier over de terugweg.
De volgende stop is bij een plek waar een wandeling van een half uur is over de Romeinen en Kelten. Dat lijkt Berend wel interessant. We vinden het pad wel, maar komen niets te weten over Romeinen of Kelten. We vermoeden dat het al een heel oud pad is dat al heel lang gebruikt wordt om door het gebied te trekken. Het is behoorlijk steil omhoog, maar we zijn dapper en lopen helemaal omhoog zodat we aan de andere kant van de berg kunnen kijken.
De volgende stops zijn twee uitzichtspunten met prachtige uitzichten over de bergen. Ten slotte stoppen we ook nog bij een natuurcentrum, maar inmiddels is het al tien over vijf en is het natuurcentrum tien minuten geleden gesloten.
Vanaf het einde is het nog maar ruim een uur rijden naar de nieuwe camping, maar we doen er iets langer over vanwege een stop bij de McDonalds voor avondeten.
De camping ligt op een mooi plekje in een dal tussen de bergen. We krijgen een plekje aan de rand met een prachtig uitzicht!
Zaterdag 27 juli:
In de middag is er regen en onweer voorspeld, dus we besluiten om ‘s ochtends een wandeling te maken en na de lunch boodschappen te gaan doen.
We hebben nog geen wandelkaart van de omgeving, dus besluiten in de buurt van de camping te blijven en een wandeling te doen die in een toeristenfolder staat.
We lopen zo vanaf de camping de berg op en volgen de bordjes die de route goed aangeven, eerst richting Kirchl en dan de bordjes volgen richting de Wiesensee die naast de camping ligt.
We moeten natuurlijk hoger dan we hadden gehoopt, op en toeristenfoldertje zonder hoogtelijnen zie je dat niet, maar de wandeling gaat 365 meter omhoog. Dat leverde ontevreden kinderen op.
De wandeling was wel heel mooi door de bossen. Uiteindelijk kwamen we bij de Wiesensee en daar was een ‘Kneipanlage’. Het was een afgezet stuk water met een railing. Het was de bedoeling dat je daar dan doorheen ging lopen, en dat zou dan heel gezond zijn, een soort van openlucht-kuuroord. We trokken onze schoenen en zweterige sokken uit en stapten in het water. HEEL HEEL HEEL HEEL KOUD!!!!
Zondag 28 juli:
Het ging heel hard regenen en onweren toen we boodschappen gingen doen! 's Avonds hadden we geen zin om in de regen te gaan staan koken en zijn we uit eten geweest in het restaurantje naast de camping. Interessant Oostenrijks eten ;-)
Maandag 29 juli:
Ik werd om een uur of acht wakker en het was nog steeds aan het regenen. Ik deed de binnentent open om te kijken of er dingen nat waren geworden en zag dat een van de tentstokken was gebroken :-(
We hadden wel een reservestok mee, maar om die erin te kunnen doen, moesten we alles uit de tent halen, in de regen, en dan de tent afbreken en hopen dat het tentzeil niet zou scheuren, zoals het de vorige keer met een gebroken tentstok deed. En dat allemaal in de regen. Dat leek ons niet zo'n aantrekkelijk plan, dus besloten we de boel in te pakken en naar huis te rijden. Een uur later zaten we in de auto, op weg terug naar Nederland.
Abonneren op:
Posts (Atom)